Do pracusi

Wtorek, 18 czerwca 2024 · dodano: 21.06.2024 | Komentarze 0

   Jeszcze lekko obolały... :)


   

• Dzisiaj Dzień Ewakuacji oraz Międzynarodowy Dzień Sushi
• 82 lata temu urodził się Paul McCartney, brytyjski multiinstrumentalista, wokalista, kompozytor, członek zespołów: The Beatles i Wings
• 144 lata temu urodził się Edouard Taylor, francuski kolarz torowy i szosowy (zm. 1903)
  
  
  

Z mety ME do domusiu :-)

Niedziela, 16 czerwca 2024 · dodano: 21.06.2024 | Komentarze 0

   Kąpiel i dużo picia! To będzie za chwilę w domu!!!

6 MARATON ELBLĄSKI - 2024

Sobota, 15 czerwca 2024 · dodano: 20.06.2024 | Komentarze 5

Garmin padł około 1 km przed metą :-), Podaję więc oficjalny czas brutto, ciut lepszy niż w ubiegłym roku.


    Pokaż trasę GPS
START - film
META - film


Etap I (widny) - prawie do Lelkowa...
  Przed startem jak zwykle - emocje, emocje, emocje! Trochę wesoło, trochę poważnie, trochę nerwowo... :-) 
  Tak to się jakoś dzieje, że od sześciu lat ciemność na Maratonie Elbląskim dopada mnie coraz dalej,  to chyba dobrze? :-) Tym razem ostatnie szarości zamieniają się w ciemność tuż przed Lelkowem. Ale zanim tam będę muszę pokonać nasze wysoczyźniane górki, najpierw z grupą, w której jedzie Mariusz K., później między Suchaczem a Braniewem z Kamilą L. i Lechem F. I to jest chyba najsympatyczniejszy towarzysko i najszybszy odcinek całego maratonu! :-). Szkoda, że nie udaje mi się utrzymać tempa Kamili i Lecha ale to w końcu prawdziwi twardziele! :-). Między Braniewem a Żelazną Górą co rusz ktoś mnie wyprzedza ale postanawiam nie forsować mojego potłuczonego uda i jechać równo, swoim bezpiecznym tempem. Tuż przed Lelkowem jeszcze ktoś mnie wyprzedza ale ja wiem, że za chwilę wjeżdżam w ciemność i bardzo dziurawy odcinek trasy.












Etap II (ciemny i dziurawy) - do Ornety...
   Mocno wpatruję się w dziurawy asfalt i odsuwam od siebie myśli o złapaniu kapcia! Pełne skupienie i niezbyt szybka samotna jazda powodują, że droga trochę się dłuży.
Gdzieś w okolicy Henrykowa przed Ornetą dogania mnie Marek B. i postanawia jechać ze mną, chociaż lojalnie uprzedzam, że chcę się oszczędzać i nie gonić za wszelka cenę :-)

Etap III (ciemny, gładki i jeszcze suchy) - do Przezmarka...
   W końcu wjeżdżamy na piękny asfalt DW-513!!! Uwielbiam ten odcinek między Ornetą a Pasłękiem i chociaż jest naszpikowany delikatnymi pagórkami, jedzie się wyśmienicie. Gładka nawierzchnia, dobre oświetlenie drogi i perspektywa zbliżającego się pierwszego PK powodują wielką radość. Do Pasłęka docieramy dość szybko i tam dogania nas solista Rafał T. (później dogania nas na trasie dość często), którego dość szybko gubimy na pasłęckim podjeździe.
   W moich bidonach resztki, trzeba więc szybko osiągnąć Jelonki! :-) Marek gubi na chwilę lewoskręt w Drużnie, muszę za nim krzyczeć. Za chwilę mijamy kultowy mostek na Kanale Elbląskim i za moment jesteśmy na PK w Jelonkach. Tam, w sali miejscowej remizy "dowodzi" Marecki ;-) Punkt przygotowany rewelacyjnie. Jest wszystko czego nam potrzeba: woda, cola, kawa, herbata, słodycze, owoce, krótkie pogawędki i chwila wytchnienia. Bidony uzupełniam wyłącznie colą - kofeina wskazana :-) Postanawiam wyjechać dość szybko, zostawiam więc Marka B. i ruszam "z kopyta" w jeszcze wciąż trwającą ciemność.
   Mijam Rychliki, Rejsyty, Gisiel... i gdzieś tu znowu dopada mnie Marek, który przyznaje się, że trochę boi się jazdy w ciemności, szczególnie przez las. Już wspólnie mijamy Myślice (tam odcinek nowej drogi i wiaduktu po przebudowie), Pronie i po krótkim podjeździe osiągamy rondo w Przezmarku. Teraz skręt w prawo i... zaczyna kropić deszcz.













Etap IV (mokry) - do Kisielic...
   Dość szybko docieramy do PK nr 2 zorganizowanego przez Stowarzyszenie Dzierzgoń Team w Starym Dzierzgoniu. Wita nas zespół wspaniałych, zaangażowanych ludzi, którzy przygotowali doskonały poczęstunek. Tu też jest wszystko! A czekoladowy blok, jak ten rodem z PRL wprost powala mnie na kolana!!! Mniammmm! Szybki podpis, tankowanie coli i... jazda! Zostawiam Marka z jego zupą pomidorową i mknę, jeszcze w ciemności i deszczu, w kierunku Susza.
   Mijam Kamieniec Suski z ruinami pałacu Finckensteinów. Tu budzi się dzień i czerń ustępuje szarości. Jeszcze przed Suszem znowu dogania mnie Marek. Wspólnie jadąc przez miasto dostrzegamy kątem oka dziwną scenkę: dwóch żołnierzy biegających z bronią czających się za drzewami!!! Coś naprawdę bardzo dziwnego... 
  Teraz przez Bałoszyce do Kisielic! :) Przestaje padać. Stąd dwukilometrowa jazda gładziutką i o tej porze dnia prawie pustą DK-16 i...









Etap V (suchy, dzienny i "górski") - do Okrągłej Łąki...
   Teraz skręt w prawo i dalej przez DW-522 do Jaromierza a następnie przez Wandowo do Bądek. To wcześniej niedoceniony przeze mnie odcinek, na którym górki dają trochę popalić!
Nawet Marek trochę marudzi: "A mówili, że najcięższe górki na Wysoczyźnie Elbląskiej!" Fakt, tu też jest nieźle. Tym bardziej, że to już ponad połowa trasy w nogach.
   Trudy jazdy po tych pagórkach umilają, mimo pochmurnej pogody, piękne widoki i mijane malowniczo położone jeziora: Kucki, Klecewskie, Wandowo, Krzykosy. W końcu docieramy do Bądek i skrętu w lewo na DK-55 w kierunku Gardei - znienawidzony przeze mnie, najnudniejszy odcinek trasy. Nie lubię i tyle! :-). Na szczęście za chwilę pojawia się Gardeja i perspektywa przepięknego zjazdu przez DW-532 z Dziwna do skrętu w lewo na Okrągłą Łąkę! :) A stąd już prosto nad Wisłę i zaczyna się...

Etap VI (suchy, płaski, miejscami bardzo dziurawy) - do Palczewa...
   Docieramy do m. Glina przy wiślanym wale. Wzdłuż tego wału (raz bliżej, raz dalej) będziemy się turlać aż do Palczewa a w zasadzie do samego Mikoszewa. Ale, póki co, docieramy do PK nr 3 w Nebrowie Wielkim, gdzie witają nas ciepłym rosołem Krysia i Krzysiek. Jak to dobrze widzieć "swojaków". Ten punkt również wyposażony i prowadzony wzorcowo! W tym miejscu jeszcze raz dziękuję K&K za cudowna opiekę! 
   Po rosołku, uzupełnieniu bidonów (oczywiście colą) zjadam na drugie danie moją prywatną bułę z kotletem przygotowana przez niezawodną Penelopę. Na pięknie wyglądające ciasto przygotowane przez Krysię niestety nie mam już miejsca :-(. Teraz lekko ocierając się o Kwidzyn, przez Korzeniewo, Jarzębinę do Białej Góry. Tu robimy krótki postój na siku i rozprostowanie kości oraz na psychiczne nastawienie się na SPECJALNY ODCINEK PIEKIELNY:-). To zaledwie 5,5 km ale porządnie daje w kość i rowerom i kolarzom. Co najważniejsze, pomimo okropnie dziurawego i zmasakrowanego przez korzenie drzew asfaltu, udaje nam się pokonać ten odcinek bezawaryjnie. To teren Rezerwatu Las Mątawski.
   Teraz ok. 5 km płytami jumbo do wsi Mątowy Wielkie a następnie w kierunku Bystrza i przecięcia z przebudowywaną DK -22. Teraz czuję się już prawie jak w domu :). Teraz tylko Lisewo Malborskie i w Dąbrowie skręt w lewo na Palczewo! (człowiek nie czuje jak mu się rymuje! :-)) W Palczewie mijamy przepiękny poewangelicki drewniany kościół z 1712 r. (jedyny drewniany kościół na Żuławach!) a po odbiciu w prawo mój ulubiony żuławski wiatrak - drewniano murowany holender. Zaczyna znowu padać. Teraz znowu w lewo...

Etap VII (mokry) - do Mikoszewa i PK nr 4...
   ... i Nowa Cerkiew, Ostaszewo, przejazd pod S7 w Dworku, Żuławki i Drewnica. Tu proponuję Markowi, żeby przejechał most chodnikiem ze względu na niebezpieczną przerwę dylatacyjna, w którą mogłyby wpaść jego cienkie opony. Za chwile po bruku wjeżdżamy na pięciokilometrowy odcinek wału Wisły z gładziutkim asfaltem i tym sposobem docieramy do Mikoszewa. Z daleka widzę już Leszka z parasolem wypatrującego zawodników. Profesjonalne oznakowanie punktu kredą na asfalcie nie pozwala ominąć ostatniego na trasie PK w pięknym domu podcieniowym Katarzyny i Michała Pielaszkiewiczów. Tu Adriana i Leszek częstują nas doskonałą pomidorową. Krótka pogawędka, podpisy na liście, tankowanie bidonów (znowu cola!) i... w drogę!

Etap VIII (mokry) - szwendanie się po gminie Stegna w kierunku upragnionej mety :-)
   Ruszamy w kierunku Rybiny przez Jantar i Głobicę, następnie lewym brzegiem Wisły Królewieckiej do Sztutowa. Tu przez most Czterech Pancernych znowu w stronę Rybiny. Tym razem przez Groszkowo, lewym brzegiem Szkarpawy. Dziury straszne! Myślę tylko o bezpiecznym ukończeniu imprezy. Jest Rybina! Teraz Tujsk i bardzo dobrze znane tereny. Marek coraz częściej jedzie lewą stroną drogi, nawet przed niewidocznymi zakrętami. Zmęczenie chyba uśpiło jego instynkt samozachowawczy :-). Powtarzam ciągle: zjedź!, auto z tyłu!, auto z przodu! I tak już do końca. W końcu Kepki, Bielnik Drugi, Adamowo, Helenowo i już czuję ciężar medalu na szyi :-) Ale nie tak szybko!!!
   Dojeżdżamy do ronda Bitwy Warszawskiej. Stąd, z Krzysiem finiszowaliśmy jezdnią w zeszłym roku. Teraz jednak ze względów bezpieczeństwa, głównie Marka (w końcu trzeba by sprawnie pokonać dość duże skrzyżowanie z ul. Rycerską) proponuje wjazd na DDR i przejazd nią przez most. Marek waha się chwilę i pyta czy ślad trasy na pewno prowadzi przez most. Mówię, że jadę szósty raz i na pewno mamy jechać przez most! Marek szuka trasy w swoim Garminie, pochyla głowę i... BUM!!! Słyszę wielki huk, jakby ktoś uderzył w gigantyczny kamerton! Odwracam głowę i widzę Marka w rozsypce. Całą drogę liczyłem czas i moim wielkim marzeniem było zmieszczenie się w 20 godzinach. Wiedziałem, że może ciut zabraknąć ale w tym momencie nie ma już żadnych szans. Liczy się każda minuta. Pomagam Markowi się pozbierać, wypytuję o bolące miejsca - w końcu wyrżnął centralnie głową w latarnię!!!
   Stwierdza, że mu słabo i nie wie czy da radę jechać. Do tego wygięta lewa klamka :-( Wchodzi na rower, jakoś daje radę jechać. Jeszcze tylko do Rycerskiej, w Krótką i... META!!!
Znowu się udało!!! :-) 







    Tak, po raz szósty "zaliczony Maraton Elbląski, tym razem z czasem 20:07 lub 20:08 (są rozbieżne dane :)) Tak czy inaczej, czas po raz kolejny nieznacznie poprawiony :-)
Maraton Elbląski to piękna przygoda, chociaż kosztuje sporo wysiłku. Nieustannie będę namawiał do udziału w tej imprezie z prostego powodu... lubię dzielić się szczęściem :)
Wyjątkowość Maratonu Elbląskiego polega nie tylko na pięknej, przemyślanej i zróżnicowanej trasie ale również na doskonałej organizacji.
Tu wielkie podziękowania dla Marka i Leszka, sponsorów, ludzi dobrej woli jak również dla wszystkich uczestników, którzy także tworzą tę niepowtarzalną atmosferę.

   Za rok pewnie znowu podejmę się tego wyzwania. O ile będę jeszcze w stanie. To będzie siódmy raz! Moim marzeniem byłoby przejechanie 10 edycji  ME ;-)

Na start 6ME!!! :-)

Sobota, 15 czerwca 2024 · dodano: 19.06.2024 | Komentarze 0

   Powolutku, dostojnie... :-) Będzie jeszcze czas na trochę ognia! :-)

Szybko do domusiu

Czwartek, 13 czerwca 2024 · dodano: 19.06.2024 | Komentarze 0

   Mini urlopik przed ME. Przyda się :-)

Z Zajezdni "dopieszczonym" Marinem

Czwartek, 13 czerwca 2024 · dodano: 19.06.2024 | Komentarze 0

   Pozostaje tylko wypucować i uzbroić rowerek w błotniki i torby/torebki :-)

Do pracusi

Czwartek, 13 czerwca 2024 · dodano: 13.06.2024 | Komentarze 0

   Chłodno jakoś...!


   

• Dzisiaj Dzień Komornika Sądowego, Święto Dobrych Rad, Święto Żandarmerii Wojskowej, Międzynarodowy Dzień Świadomości nt. Albinizmu oraz Światowy Dzień Wellness
• 21 lat temu zmarł Silvio Pedroni, włoski kolarz szosowy (ur. 1918)
• 54 lata temu The Long and Winding Road jako dwudziesta i ostatnia piosenka zespołu The Beatles zajęła pierwsze miejsce w notowaniu listy przebojów Hot 100 amerykańskiego tygodnika „Billboard".
  
  
  

Z domusiu do Zajezdni

Środa, 12 czerwca 2024 · dodano: 13.06.2024 | Komentarze 0

   Do regulacji i wymiany klocków.

Do domusiu

Środa, 12 czerwca 2024 · dodano: 13.06.2024 | Komentarze 0

   Króciutko, bo Marina trzeba jeszcze odstawić do "dogłaskania" przed ME :-)

Do pracusi

Środa, 12 czerwca 2024 · dodano: 12.06.2024 | Komentarze 1

   Chłodny poranek. W weekend poproszę ciut cieplej. :-)

• Dzisiaj Dzień Stylisty Paznokci, Światowy Dzień Sprzeciwu Wobec Pracy Dzieci, Międzynarodowy Dzień Falafela oraz Święto Służby Ochrony Państwa
• 60 lat temu urodził sie Hans Runge, niemiecki basista, członek zespołu Die Ärzte
• 58 lat temu urodził się Jacek Bodyk, polski kolarz szosowy